Ferhan Şensoy Türkiye’nin sosyokültürel ve sosyoekonomik değişimini anlattığı kitabı ‘Kahraman bakkal süpermarkete karşı’yı oyunlaştırdığında ülkenin fotoğrafını da çekmişti. Günümüz Türkiye’sinde de futbolda güçlüler- az güçlüler ve süper güçler arasındaki ayrışma netleşti. Dün Mesut Bakkal’ın Gençlerbirliği’nin Galatasaray karşısında kahramanca mücadele etmesini ve gücü tükenince çözülmesini izledik. Aslında Gençler, puan cetvelindeki yerini hak etmeyen bir ekip. Bunu, ilk yarıdaki performansı ile gösterdi. İlk 10 dakikanın ardından Galatasaray baskısını kırıp oyunu dengeledi. Skoru eşitleyecek fırsatları da buldu ama atamayınca öyküde kendine bir yer açamadı.
Galatasaray açısından ise sadece bir maç kazanılmadı, Fenerbahçe ve Trabzonspor maçları sonrası oluşan soru işareti de kalktı. Tudor, derbide denemek istediği ancak Serdar Aziz’in sakatlığı nedeniyle 20 dakika oynatabildiği 3-5-2’yi bu kez test etti. Maicon, Serdar Aziz, Denayer üçlüsünün önünde Fernando ve Tolga’yı görevlendirdi. Mariano’yu ortanın sağına, Rodrigues’i soluna, Belhanda’yı göbeğe aldı. Savunmadan kestiği adamı ise forvete taşıdı, Gomis- Eren çift forvet oynadı. Benim yıllardır savunduğum projedir bu, Galatasaray gibi güçlü takımların özellikle iç sahada 4’lü savunma oynaması verim kaybıdır. Tabii yeni denendiği için ilk yarıda aksaklıklar da oldu. Çift forvetten değil savunmacılardan geldi goller. Ama Gençlerbirliği ikinci yarıda gol için daha açık oynayınca forvetler de istedikleri alanları buldu. Gomis ve Eren’in bencillik yapmaması ve paslaşması da bu ikiliye sanki kredi açtı.
Galatasaray dün, iki maçlık aranın ardından tüm gücüyle ve görkemiyle ‘geri döndüm’ dedi.
Son söz Tudor’a. 3-5-2 sistemi ile takıma derinlik kazandırdı. Maç 4 olunca Selçuk’u hemen oyuna alarak kaptanı da kazandı. Galatasaray’ı yeniden her türlü zenginliğin olduğu süpermarkete dönüştürdü. Yolu açtı. Tabii esas rekabetin bakkallarda değil diğer süpermarketlerle olduğunu da unutmazsa...