Şükrü Saracoğlu'nun açıldığı sene Fenerbahçe bu statta 17'de 17 yapmıştı. Rakipleri Kadıköy'e geldiğinde Collesium'a çıkan antik çağ gladyatörleri gibi tutulur kalırdı. Bugünse Kamil Koç Dinlenme Tesisleri'ni kadar etki yaratabiliyor.
Kayserispor, Bursaspor, Alanyaspor, Beşiktaş, Adanaspor, Kasımpaşa ve Atiker Konyaspor. Bu takımlara tam 16 puan kaybetti bu sezon Kadıköy'de. Ülker Şükrü Saracoğlu efsanesi yerle bir oldu. Galatasaray dışında kimseyi korkutmuyor artık Fenerbahçe.
Dünkü maça baktığımızda ise dersine iyi çalışan bir Aykut Kocaman vardı. Hasan Ali'nin ileri çıkışlarında geri dönememesi üzerine kurmuştu oyun planını. Ve Fenerbahçe maç boyunca buradan açık verdi! Savunmada az hata yapan, hücuma hızlı çıkan Konyaspor kolay bir galibiyete imza attı.
Fenerbahçe ise bir zamanlar ışıldayan görkemli bir yapının enkazı gibiydi. Advocaat'ın 'Bu kadro enkaz' sözü 40 defa denince sonunda gerçek oldu sanırım! Bu kadar geniş bir kadrodan bu kadar aciz futbol oynayan bir takım yaratmak gerçek bir başarı öyküsü.
Skrtel, Kjaer'siz zorlanıyor. Orta alanda Josef o yüksek bonservisinin karşılığını hala veremiyor. İleride gol pozisyonu bulmakta zorlanılıyor. Sow ve Volkan Şen'in girişi bu çıkmazı aştı, pozisyon zenginliği arttı ama atı alan Üsküdar'ı geçmişti.
Ayrıca takasa gitmeyi kabul etmediği için bugün bu kadroda olan Aatıf ve Van Der Wiel kurtarıcı ise varın gerisini siz düşünün, Fenerbahçe artık nasıl yönetiliyorsa.
Son bir cümle Robin Van Persie'ye. Herkes kötüydü tamam da Van Persie'ye ne oldu böyle? Sanırsın Türkiye- Hollanda gerilimi onun evinde yaşanıyor. Daha önce yazdım bir daha yazalım, Güiza'dan sonraki en büyük hayal kırıklığı.