Bu toprakların çocukları diğergâmdır. Diğergâmlık bu ülkede soylu bir ülkünün mirası... Soylu ülküler vatan yaptı bu toprakları.
Bu topraklarda her biri diğerinden daha özverili, diğerini daha çok düşünen milyonlar yaşadı ve yaşamaya devam edecek. İnsanlık ailesinin çok azına nasip olan bu güzellik; teknolojiden de demokrasiden de çok daha değerli ve çok daha gerekli.
***
Kendi hayatlarının merkezine eşin dostun, konu komşunun dertlerini, sevinçlerini oturtan diğergâmlık, bu toprakları her daim diri ve heyecanlı tutar.
Bizler birbirimizi konuşuruz; birbirimizle konuşuruz. Bizler başkalarıyla yaşarız; başkaları olmadan bu dünyanın anlamsız olduğunu biliriz. Başkalarının ‘Bir’in bize hediyesi, ikramı olduğuna inanırız. Bu topraklar birbirini sevmek, birbirinin sevdiklerini sevmek üzerine adeta sözleşmiş gibidir. Bu toprakların çocukları bilir ki sadece sevmek yetmez; sevdiklerinin sevdiğini sevmek ve onlara sevdiğini söylemek de gerekir.
Allah sevgisi, peygamber sevgisi, ana baba sevgisi, vatan sevgisi sadece yaşanmaz; anlatılır ve dinlenilir bu topraklarda.
Bir çocuk Hz. Muhammed’i rüyasında gördüğünde mahalleli onu dilden dile dolaştırır, o yüce duygu paylaşılır tüm mahalleliyle.
Allah’ın adı en güzel şekilde bu toprakların semalarında yankı bulur.
İçli bir ezanla birlikte ak sakallı amcalar şadırvanlara akın eder. Şadırvan başında geçmişin güzel günleri yad edilir, cami bahçesinde oynayan çocuğa şekerler, tebessümler verilir.
Bu topraklarda her sabah annenin hayır dualarıyla yola çıkılır, akşam eve ‘bismillah’la ve selâmla girilir.
***
Bu topraklar, gariplere sığınak...
Bu toprakların çocukları garip; gariplerce sevilir, garipleri sever.
Bu toprakların çocukları kişi başına düşen milli gelirleri iki bin doların altında da olsa kendilerini ‘refah ülkesi’ diye adlandıran, milli gelirleri on binlerce doların üzerinde olan ülkelerin sömürdüğü başka memleketlerin, başka mazlumların yardımına yalın ayaklarıyla koştular.
Bu toprakların çocukları garip gurabanın, kimsesizlerin, yolda kalmışların, düşkünlerin yanında olmayı bir ibadet telakki ettiler.
Bu toprağın evlatları bazen Somali’de dünyanın en güzel tebessüm eden çocuklarının ağlayan gözleri, bazen de Türk’ün emaneti Açe’de umutlara dokunan müşfik eller oldular. Balkanlar’da, Kafkaslarda, Afrika’da, Uzak Doğu’da hep sevgiyle karşılandılar. İlmin kapısı olan ve cenkleri dilden dile anlatılan Hz. Ali’nin kahramanlığıyla, Hoca Ahmet Yesevi’nin hikmetiyle, Yunus Emre’nin bilgeliğiyle, “Dicle kıyısındaki kuzuyu kurt kapsa benden hesap sorulur” diyen Hz. Ömer’in kaygılarıyla diğergâmlığın şampiyonu oldular. Onlar izi yolu kaybolmuş köylerinden, ekmeği olmayan evlerinden Bosna’yı, Karabağ’ı, Filistin’i, Türkistan’ı düşündüler hep.
Bu toprakların çocukları mazlumların derdine koşar. Hakkın sözü yukarıda kalsın isterler.
Bu toprakların çocukları birbirlerini ve tüm mazlumları Allah için severler; birbirlerine Allah için arka çıkarlar. Allah için bir araya gelirler. Sevinçler de hüzünler de Allah içindir.
***
Yalnız soylu ülküler yaşar bu topraklarda.
Yaşayanı şöyle dursun, ölüsüyle bile bağını koparmayan millet, bizim milletimizdir.
En büyük duamız, doğduğumuz ve muhabbetle vatan kıldığımız bu topraklarda ölmektir. Biliriz ki bu topraklarda ölürsek her zaman mezarımıza ‘fatiha’ okumaya gelecek insanımız olacaktır.
Mezarımıza nergisler dikecek, bizi kimsesiz bırakmayacak diğergâm soylular yaşar bu topraklarda.
***
Bu ülkeye isteyen istediği yerden bakabilir. Ama hakikat değişmez. Kalpler Allah’ın elindedir. Hayatımız O’nun elindedir. Duamız ve gayretimiz O’nun rızası ve bu toprakların esenliği içindir.
Bu topraklar gariplere sığınaktır.
Bizi gariplerle dost kılan ve ‘Türkiye sevgisi imandandır’ dedirten Allah’a şükrederiz.