ibrahim içimdeki putları devir elindeki baltayla kırılan putların yerine yenilerini koyan kim
Asaf Halet
“güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim”
Kendime sırtımı dönüp en uzak köşeye gidip saklanmak istedim. Kendimden kaçamadım. Kimse kendinden kaçamaz. Karda yürürsün izin belli olur. Yaşarsın sızın belli olur.
***
“asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrahim
gönlümü put sanıp kıran kim”
Kayboldum bahçelerde. Hafızamdan bir sözü çıkardım koydum önüme: “Çok erken vardık varılacak nâra.”
***
Bazen hiçbir şey söyleyemeyecek kıvamda olursun. Seversin halini.
Haller giydirilir üzerine. Halden hale geçersin. Esvap değiştirirsin. Nedir son giyeceğin esvap?
En son kimi seyre dalarken öleceksin? Vakit kısa.
***
Herkes dallara ve yalanlara tutunuyor. Biz birbirimize tutunalım dostum.
Dürüst anlardan ve anılardan minnetle öperim.