Nasıl yapacaklar, uzmanları anlatıyor.
KKM hesaplarında faizi daha düşük tutarak, KKM’den çıkanlara da enflasyonun altında faiz vererek...
TL’de kalanları, KKM’nin üstünde ama enflasyonun altında bir faize mecbur edecekler.
Kırk katır mı, kırk satır mı; seçim sizin.
Karar yazarı iktisatçı Mehmet Ali Verçin, tepkisini X’te paylaştı. İktidara güvenerek TL’de kalanların gaddarca cezalandırıldığını söylüyor.
Dolardan şaşmayanlar yine yaşadı yani. Dünya yansa, bir tutam otları yanmıyor.
Ama iktidara inanıp TL’de kalanlar, yandı. Ortada bırakılıyorlar.
Bu kaçıncı cezalandırma!
KKM’den önce kur ataklarıyla birkaç tur kayıp yaşamışlardı.
Şimdi KKM caziplikten çıkarılarak, bir tur kayba daha açık hale getiriliyorlar. TL, enflasyon ve dolara karşı korumasız bırakılıyor.
KKM, 18 liraya fırlayan doları bastırmak için getirilmişti. Şimdi 28 lirayı zorluyor dolar.
Ve aradan geçen 20 ayda KKM’nin, Hazine’yle Merkez’e maliyeti, 700 milyar lira civarında hesaplanıyor.
Bankada parası olmayan yoksulların vergileriyle, parası olanları bir süre finanse etti. Eksik faizin üstünü kur farkına tamamlama garantisiyle fakirden alıp zengine verdi. Başka neye yaradı!
Üstelik böyle olacağı söylenmiş, yapmasın etmesin diye iktidar uyarılmış, uyarmaktan dillerde tüy bitmişti.
Bir dâhiyane buluşun daha sonuna gelmiş bulunuyoruz. Merhaba başka bir dâhiyane buluş!
Yeni icatla bankalar, faizi çok yükseltmiş; Merkez’se çok yükseltmemiş gibi yapılacak. Bu göstermelik faiz bile olması gerektiği kadar olmadığından, TL de artık kendi başının çaresine bakacak.
TL’ye güvenenler bir kez daha yaya kalıyor.
Daha önce yaptığını ve yaparsa yine kendisinin yapacağını haykıran bir iktidar var. Un, yağ, şeker varsa helva yapmak için ne bekleniyor, enflasyon niye şimdi indirilmiyor da etrafından dolaşılıyor, zorumuz ne derseniz....
Enflasyonu sert tedbirlerle indirmek, siyaseten iktidarın işine gelmiyor. Reçetesi acı. Enflasyonla ne güzel büyüyormuş gibi göstermek varken seçim üzeri kemer sıktırıp, halkı mı kızdıracaktı!
Sıkıntıların sebebiyle gerçek mücadeleyi göze almıyorsanız sonuçlarıyla oynar durursunuz. Sebep düzeltilmeden sonuç düzelir sanki.
Bu seçimi de atlatana dek göz boyamalarla, ağrı kesicilerle günü kurtarmaya devam edilecek. Maaşları şişirirken içlerini boşaltmaya ve fakiri, daha da fakirleştirmeye devam pahasına.
Dolara güvenenleri ödüle boğarken TL’ye güvenenlere de kaybettirmeye devam haliyle.
AK Parti’nin İstanbul’u, Ankarayı geri kazanması için çekilen çilelere değmez mi?
TL’ye güvenenler yine ateşe atılıyor belki ama ‘suçumuz güvenmek mi’ diye üzülmesinler, ulvî bir gaye için hepsi. Din, vatan elden mi gitsin!
2015’ten beri kendi paramıza güvenmeye çağrılıyoruz. TL’ye yatırım yapanların asla kaybetmeyeceği, dolar alanlarınsa yaya kalacağı vaat ediliyor.
2023’te de kısmet değilmiş. Şahlanma başka bahara.
Birkaç seçimle olmuyor, sabrederseniz o günler de gelecek elbet. 2028 seçimine de yetişmezse 2053’e. O da olmadı, 2071’e dek yolu var.
Türkiye Yüzyılı başladı nasılsa, milatlardan bir milat illa ki!
TEOMAN’IN NECİP FAZIL ŞAKASI
Sağ’ın büyük şairini keşfetmekte geç kaldığından dem vuran sözlerini, özeleştiri sananlar olmuş. Ve sol aydınların eleştirisi.
Yerli ve milli rock starımız olmaya talip diye sevinenlerle bozulanlar ayakta.
Asıl ters köşe de burada. Necip Fazıl’ın “öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” dizeleri, artık Necip Fazılcıları anlatmıyor. Onlar, düzenin sahibi oldu.
Necip Fazıl’ın meşhur dizeleri, şimdi yeni ötekileştirilenlerin hislerini anlatıyor. Nazım Hikmetçiler de kendilerini buluyor orada. Şarkı, işte bu çarpıklık üstüne kurulu.
Dolayısıyla evet, ince bir hicvi var şarkının. Fakat ötekileştiriciliği yeriyor, bu dizeleri anlamayanları.
Hınzırca, provokatif bir ironi.