Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, daha göreve başladığı gün söylemişti... Hani keyfi kararlarla yönetmekten kurallı yönetime geçilmezse ekonomi düzelmezdi, yapısal reformlar şarttı ya...
İşte ilk yapısal reform adımları, bir yıl sonra nihayet geldi sanmıştık. Ama siyasi iradeden değil Anayasa Mahkemesinden geldi...
Sevinmiştik; AYM hem Merkez Bankasına hem de üniversitelere özerkliklerini iade etti diye. Özerklikleri KHK ile kaldırılmıştı.
MB Başkanı ve rektörlerin görevden alınma ve atanmasıyla ilgili kurallara, kısıtlamalara geri dönülüyordu.
İdare, bir Cumhurbaşkanı kararnamesiyle istediği gibi görevden alıp atayamayacaktı. Keyfiliğe izin veren KHK'larla ilgili düzenlemeler iptal edilmişti.
Yani lâf dinlemedi diye, süresi dolmadan Merkez Bankası Başkanını değiştirme dönemi bitiyordu. Başkanlar, doğru buldukları para politikalarında ısrar edebilecekti. Üniversiteler, siyasetçilerin arka bahçesine çevrilemeyecekti.
Zaten AK Parti, ekonomiyi toparlamak için mecburi bir reform dalgasına hazırlanıyordu. Yapacaklarının ikisini AYM halletmiş oluyordu. Böylece iktidar da zahmetten ve geri adım atmaktan kurtuluyordu.
Demek iyi ki hukuka uygunluk bakımından iktidarı denetleyecek bir Anayasa Mahkemesi vardı. Ve iyi ki Anayasa'ya aykırı düzenlemeleri AYM'ye götürecek bir CHP, ana muhalefetteydi.
AYM ile CHP'nin varlığı, sadece Türkiye'ye, milletin menfaatlerine yaramıyordu demek. Bakın, aynı zamanda AK Parti'ye de yarıyor, onurlu çıkış sağlıyordu.
Herhalde yerli ve milli olmayıp milli güvenlik sorunu oldukları artık söylenmezdi. AYM ile siyasi muhalefetin kıymeti bilinir, karalamalara son verilirdi.
Ayrıca AYM eliyle yapısal reform güzel ama yalnız başına yetmezdi. Kaybolan güveni yatırımcılara geri vermesi için iktidarın AYM'den memnuniyeti, değerini anladığı, kararlarına saygısı ve severek uyma iradesi de duyulmalıydi. Henüz orası eksikti.
Ya iktidar beğenmez de uymama, takmama hakkını yine kullanmaya kalkarsa! Bu şüphe giderilmeden reformlar, beklenen etkiyi uyandırmazdı.
Bir eksik de ihale yasasının yeniden düzenlenmesiydi. Şimşek, gündemlerine aldıklarını açıklamıştı. İhalelere şeffaflık getirmek, kötüye kullanımların önüne geçmek için ne bekliyorlardı? Niye geciktirdiklerini iyi niyetle anlamak zordu. Yoksa onu da mı AYM halledecekti!
Derken akşam saatlerinde iktidardan ilk tepkilerin gelmesiyle reform hevesleri kursakta kaldı.
İletişim Başkanlığı ile Cumhurbaşkanı Başdanışmanı Uçum, kararın yukarıdaki gibi yorumlanmasını yalanladı. AYM, kanunla düzenlenmesi gerekirken KHK ile düzenlendiği için bazı maddeleri usulden iptal etmiş. Esasta Cumhurbaşkanı'nın atama yetkileri, yerli yerinde duruyormuş. Boşa heyecanlanmışız vesselâm.
MERKEZ'İN KASASI NASIL DOLUYOR?
Son 4 yıldır bize, Merkez Bankası döviz rezervlerinin azalmadığını, sürekli arttığını anlatıyorlardı.
Net rezervlerden ne haber, 130 milyar dolarlardan eksiye nasıl düştü, kaybolan rezervler nerede, dediğinizde karşınıza brüt rezerv rakamlarıyla çıkanlardan söz ediyorum.
Rezervler yerinde duruyor, nereye kaybolacak, hatta arttı diye üsteliyorlardı da...
Örnek mi?
Yeni Şafak ne anlatıyordu, 19 Ekim 2023 tarihli şu yazdığına bakın bakalım:
"TCMB Resmi Rezerv Varlıkları, bir önceki aya göre yüzde 4,8 artarak 122,2 milyar ABD doları düzeyinde gerçekleşti. Bir ayda 5,6 milyar dolar geldi. Atılan adımlar karşılık buldu. Merkez'in kasası doluyor..."
Aynı Yeni Şafak, 3 Haziran 2024'te ise şunu müjdeliyordu:
"Merkez Bankası net rezervleri, Cuma günü 2020'den sonra ilk kez artıya geçerek 1,5 milyar dolara çıktı. Merkez Bankası rezervleri artıya geçti..."
"İki ayda 66 milyar doları aştı" diye de ekliyorlar.
İki ayda gelen 66 milyar dolara rağmen rezervler, 2020'den beri ilk kez 1 buçuk milyar dolar artıya geçmiş.
Önceden dolu muydu, değil miydi; Merkez'in kasası yeni doluyorsa nasıl boşaldı, ne yapıldı da o zaman boşalırken şimdi doluyor, biri bize doğru söylemedi mi, siz düşünün.
Fakat kara kara düşünün, çünkü kaç yıldan beridir niye sürekli fakirleştiğinizin ve hangi yanlışların bedelini ödemeye devam edeceğinizin cevabı o sorularda.