Kara parayla mücadele etmek yerine barışanların listesinden güç belâ çıktık. Niye barıştıysak zaten...
Fakat rüşvetle mücadele etmek yerine barışan ülkeler listesindeyiz hâlâ. Ve oradan çıkmadığımız bir yana, çıkmak gibi bir çabamız da yok. Gündemimizde bile değil.
Allah’tan CHP’li Erdoğan Toprak dikkat çekti de fark ettik. Meğer rüşvetle etkin mücadele edeceğimize dair taahhütlerimizi, 8 yıldır yerine getirmiyormuşuz.
Kara parayla mücadele etmeyenlerin Gri Listesi’ni bir OECD birimi tutuyordu.
Aynı OECD bünyesinde bir de Rüşvetle Mücadele Grubu var.
Türkiye ise 1997’de OECD’nin Rüşvetle Mücadele Sözleşmesi’ni imzalamış. 2000 senesinde de yürürlüğe sokmuş.
Gelin görün ki Rüşvetle Mücadele Grubu, sözleşmeye uymuyor diye 2016’dan beri Türkiye’yi yakın izlemeye almış. Gri listesine girmişiz bir nevi.
Çünkü rüşvetle mücadelede 27 tavsiye ve kriterlerinden sadece 3’ünü karşılamışız. 21 tedbirle ilgiliyse hiçbir adım atmamışız.
CHP’li Toprak, OECD raporunda Türkiye’nin rüşvet cenneti olarak geçtiğini söylüyor.
Yakın izlemeye aldıkları 8 yıl içinde, durumumuz iyiye gideceğine daha da kötüleşmiş.
Rüşvet ve yolsuzluk haberlerinin sansürlendiğini, erişim yasağı konduğunu, iddiaların etkin soruşturulmadığını da not etmişler raporda.
Yöneticilerimiz, bize bahsini dahi etmedi. Hiç sorun etmiyor gibiler.
Oysa 1994’teki yükselişinde Refah Partisi, kazandığı belediyelere rüşvet sokmamakla övünüyordu. İlk iş, başkanların kapısına “rüşvet alan da veren de mel’undur” hadisinin yazıldığı bir tabela asmışlardı.
Alâmet-i fârikaları, ayırt edici özellikleri böyle bilinsin istiyorlardı.
Düşünün; AK Parti o gelenekten geliyor ama devrinde rüşvetle mücadele etmeyenler listesine giriyoruz...
Bu, milletin cebine dokunuyor da iktidarın duyarlılığına hiç mi dokunmuyor, gücüne hiç mi gitmiyor?
Kara para Gri Listesi’nden çıktık, isteyince yapabiliyoruz demek ki. Darısı rüşvetle mücadele etmeyenler listesinin başına, ha gayret!
ESAD’LA BARIŞIRSAK ÖSO NE OLACAK?
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Esad’la eski aile dostluğuna geri dönme arzusunda. Görürseniz şaşırmayın, diye söyledi; saklamıyor.
Doğal olarak şurası sorgulanıyor: Esad’la eskisi gibi olabiliyorduk, bu mümkündü madem; aradaki 13 yılın bedelini millete niye ödettik?
Fakat keşke milletin o bedeli sineye çekmesiyle kalsaydı. Onla bitmiyor.
Ensar-Muhacir kardeşliğinin bozulması, iç barış ve huzurumuza nasıl bir tehdit oluşturuyorsa... Esad’la eskisi gibi olma isteğimizin, ÖSO’da yaratacağı rahatsızlık da Suriye’deki askeri varlığımıza öyle bir tehdit oluştuyor.
İki tehlikenin de boyutlarını birlikte hissediyoruz şimdi. Zaten birbirlerinden bağımsız değillerdi.
Suriyeli göçmenlere karşı Kayseri’den başlayarak başka şehirlere yayılan saldırıları, Suriye’nin kuzeyinde bayrağı, araçları ve askerleriyle Türkiye’yi hedef alan saldırılar izledi.
Türkiye destekli ÖSO’nun, yeni adıyla Milli Suriye Ordusu’nun bazı unsurları, Türkiye’ye isyan bayrağı açmış gibi görüntüler ortaya çıktı.
Esad’la barışma sürecine mi reaksiyon veriyorlar? Yoksa tepki, Kayseri olaylarına mı? İkisi, iç içe geçmiş durumda.
Suriye’de kontrol ettiğimiz bölgelerde TSK ile birlikte görev yapıyorlar. Eğitip donatmışız, ağır silahlılar, yabana atılacak bir güç değiller.
TRT Haber, haziran başında duyurdu. Suriye Milli Ordusu askerlerinin eğitimi için Halep’in Afrin ilçesinde Harp Okulu bile açıldı.
Anadolu Ajansı geçti; 2023 Temmuz’unda Suriye Milli Ordusu’na bağlı iki tümen, gövde gösterisi yapmıştı.
Zeytin Dalı Harekatı bölgesindeki Şeyh Hadid beldesinde, 6 aylık eğitimlerini bitiren 5 bin asker için mezuniyet ve yemin töreni düzenlenmiş. Törende sergiledikleri silahlara bakın:
Uçaksavarla donatılmış 100 araç, ağır makineli tüfek, doçka yerleştirilmiş 100 zırhlı araç, 80 zırhlı pikap, 300 zırhlı muharebe aracı ve makineli tüfek yerleştirilmiş 300 dağ motosikleti...
Esad’la eskisi gibi olmaya çalışan Ankara; ÖSO’nun ben ne olacağım, kaygısını hafife alabilir mi bu şartlarda?