1966 yılında evlendiği oyuncu Nebahat Çehre'ye şiddet uygulamasıyla sık sık gündeme gelen Yılmaz Güney, 1968 yılında kendisinden boşanmak isteyen eşini otomobiliyle ezerek hastanelik etti. İkinci evliliği 1970 yılından ölümüne kadar Jale Fatoş Güney ile oldu. Bu evlilikten doğan çocuklarına Yılmaz (d.1971) adını verdi. 1963-66 yıllarında birlikte yaşadığı Birten Ünal'dan Elif (d.1966) adlı bir kızı vardır.
Nebahat Çehre ve Yılmaz Güney
YILMAZ GÜNEY'İN HAYAT HİKAYESİ
1 Nisan 1937 tarihinde Adana'nın Yüreğir ilçesinin Yenice köyünde dünyaya geldi. Yılmaz Güney aslen Şanlıurfalı Kürttür, annesi Muş Vartoludur. Resmi kayıtlarda doğum yeri Şanlıurfa olarak görünüyordu. Yılmaz Güney'in gerçek adı Yılmaz Pütün'dür. Kendi ifadesine göre Pütün kırılması zor sert meyve çekirdeği demektir.
Yılmaz Güney üniversite okumak üzere İstanbul'a gitti ve Atıf Yılmaz ile tanıştı. Bu süreçte bir yandan da hikayeler yazıyordu. Daha sonra Atıf Yılmaz'ın da desteğiyle sinemada çalışmalarına başladı.
1959 yılında Atıf Yılmaz'ın yönetmenliğini yaptığı 'Bu Vatanın Çocukları' ve 'Alageyik' adlı filmlerin hem senaryosunu yazdı hem de filmlerde rol aldı. 'Karacaoğlan'ın Karasevdası' filminde yönetmen yardımcılığı yaptı. 'Yeni Ufuklar' ve 'On Üç' gibi dergilere de öyküler yazdı.
'ÇİRKİN KRAL' LAKABINI ALDI
Yılmaz Güney, bir öyküsünde komünizm propagandası yaptığı gerekçesiyle yargılandı ve 1961 yılında 1,5 yıl hapis cezasına mahkum oldu.
2 yıl sonra tekrar kaldığı yerden devam eden Yılmaz Güney, o dönemde daha çok macera filmleri çekti. Filmlerinde ezilen, hor görülen bir 'Anadolu çocuğunun' otoriteye başkaldırısını işledi. Bu dönemde 'Çirkin Kral' lakabını aldı. Bu dönemdeki en önemli Lütfü Akad'ın yönettiği ve kendisinin yazdığı 'Hudutların Kanunu' filmi oldu.
Yılmaz Güney, 1972 yılında 'devrimcilere yardım ve yataklık yaptığı' gerekçesiyle 2 yıl hapse ve sürgüne mahkum edildi. Cezaevinde kaldığı süre boyunca sinema ve sanat ile ilgili fikirlerini, şiir ve öykülerini o dönemde çıkarmaya başladığı 'Güney Dergisi'nde yayımladı.
1974 yılında cezaevinden çıktı. Aynı yıl 'Arkadaş' filmini çekti. Yine aynı yıl 'Endişe' adlı filmi çekerken Adana'nın Yumurtalık ilçesindeki bir gazinoda ilçe hakimi Sefa Mutlu'yu öldürmekten tutuklandı ve 25 Ekim 1974'te Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde başlayan yargılamaların sonucu 13 Temmuz 1976'da 19 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
HAPİSHANEDEN FİRAR ETMESİ
5 yıl hapis yattıktan sonra 9 Ekim 1981 tarihinde izinli olarak çıktığı Isparta Yarı Açık Cezaevi'nden yurt dışına firar etti. Yılmaz Güney'in hapisten kaçışı da filmlerini anımsattı. Hapse girmeden önce çekmiş olduğu 'Şeytanın Oğlu' filminde, 1 günlük bayram izninde dışarı çıkan ve kayıplara karışan bir adamın hikayesini anlatmıştı. 1 günlük izinle hapisten kaçan Yılmaz Güney, Antalya'nın Kaş ilçesinden Yunanistan'a bağlı Meis adasına, oradan da İsviçre'ye gitti. Daha sonra Fransa'ya geçti ve yaşamının geri kalanını orada geçirdi.
Cezaevinde sinemaya olan ilgisi devam etti. Bu dönemde yazdığı Zeki Ökten tarafından çekilen 'Sürü' ve yurt dışında ve yurt içinde büyük ilgi gören ve Şerif Gören tarafından 'Yol' çekildi. Cezaevindeyken 'Güney' adlı bir sanat-kültür dergisi çıkardı. 'Yol'un kurgusunu tekrar yaptı ve Cannes Film Festivali'nde ödül aldı. Yurt dışına kaçtıktan sonra Fransa'da 'Duvar' filmini çekti. Yılmaz Güney'in, 1976 yılında Ankara Merkez Kapalı Ceza ve Tutukevi'nde tanıklık ettiği, çocuklar koğuşunda çıkan ve tüm cezaevine yayılan bir isyanın sinemaya aktarıldığı 'Duvar' son filmi oldu.
YILMAZ GÜNEY'İN ÖLÜMÜ
Son yıllarını Fransa'nın başkenti Paris'te geçiren Yılmaz Güney, mide kanseri nedeniyle 9 Eylül 1984 tarihinde yaşamını yitirdi. Yılmaz Güney'in cenazesi Paris'te bulunan Père Lachaise Mezarlığı'na defnedildi.
Yılmaz Güney 114 filmde oyunculuk, 26 filmde yönetmenlik, 15 filmde yapımcılık, 64 filmde ise senaristlik yaptı. Ayrıca 'Yol' (1981) filminin kurgusunu yaptı.
Yılmaz Güney
YILMAZ GÜNEY FİLMLERİ
1959 - Ala Geyik (Halil)
1959 - Bu Vatanın Çocukları (Milliyetçi Genç)
1959 - Tütün Zamanı (Cemal)
1960 - Dolandırıcılar Şahı (Benzinci Genç)
1961 - Tatlı Bela (Erdoğan)
1963 - İkisi De Cesurdu (Ali Duran)
1964 - Halime'den Mektup Var (Adanalı)
1964 - Hergün Ölmektense (Bekir)
1964 - Kamalı Zeybek (Kamalı Zeybek)
1964 - Kara Şahin (Kara Şahin)
1964 - Kocaoğlan (Kemal)
1964 - Koçero (Koçero)
1964 - Mor Defter (Suphi)
1964 - On Korkusuz Adam (Konyakçı)
1964 - Prangasız Mahkumlar
1964 - Zımba Gibi Delikanlı (Yılmaz)
1965 - Ben Öldükçe Yaşarım (Ahmet)
1965 - Beyaz Atlı Adam (Beyaz Atlı Adam)
1965 - Beyaz Atlının Dönüşü (Beyaz Atlı)
1965 - Davudo (Davudo)
1965 - Dağların Oğlu
1965 - Gönül Kuşu (Çirkin Ali)
1965 - Haracıma Dokunma (Kara Osman)
1965 - Kahreden Kurşun (Metin)
1965 - Kan Gövdeyi Götürdü (Metin)
1965 - Kanlı Buğday
1965 - Kasımpaşalı / Korkunç Vurgun (Recep)
1965 - Kasımpaşalı Recep (Recep)
1965 - Konyakçı (Konyakçı)
1965 - Korkusuzlar (Yılmaz / Ali)
1965 - Krallar Kralı (Murat) (Sinema Filmi)
1965 - Mağrur Ve Sefil (Beyaz Atlı Adam)
1965 - Sayılı Kabadayılar (Osman)
1965 - Silaha Yeminliydim (Hasan)
1965 - Sokakta Kan Vardı (Turgut)
1965 - Tehlikeli Adam (Yılmaz)
1965 - Torpido Yılmaz (Torpido Yılmaz)
1965 - Yaralı Kartal (Ali)
1965 - Üçünüzü De Mıhlarım (Mehmet)
1966 - At Avrat Silah (Yusufcuk)
1966 - Eşrefpaşalı (Kudret)
1966 - Hudutların Kanunu (Hıdır)
1966 - Kerimo / Anası Yiğit Doğurmuş (Kerimo)
1966 - Kibar Haydut (Kopuk Ali)
1966 - Kovboy Ali (Ali)
1966 - Silahların Kanunu (Metin Demir)
1966 - Tilki Selim / Hedefdekiler (Tilki Selim)
1966 - Ve Silahlara Veda (Hikmet)
1966 - Yalnız Adam (Kibar Haydut) (Kopuk Ali)
1966 - Yedi Dağın Aslanı (Gökçen)
1966 - Yiğit Yaralı Olur (Yusuf)
1966 - Çirkin Kral (Metin)
1967 - Aslan Arkadaşım (Kuduz Recep)
1967 - At Hırsızı Banuş (Banuş)
1967 - Balatlı Arif (Arif)
1967 - Bana Kurşun İşlemez (Yadigar)
1967 - Benim Adım Kerim (Kerim)
1967 - Bomba Kemal (Kemal)
1967 - Büyük Cellatlar (Kerim Şamil)
1967 - Eşkıya Celladı (Kerim / Satılmış / Durali)
1967 - Kozanoğlu (Kozanoğlu Hüseyin)
1967 - Kurbanlık Katil (İpsiz Mustafa)
1967 - Kızılırmak Karakoyun (Ali Haydar)
1967 - Çirkin Kral Affetmez (Yusuf Dağcı)
1967 - İnce Cumali (Cumali)
1967 - Şeytanın Oğlu (Kazım Dumrul)
1968 - Aslan Bey (Aslan Bey)
1968 - Azrail Benim (Büyük Örfi)
1968 - Beyoğlu Canavarı (Kadir)
1968 - Can Pazarı (İlyas)
1968 - Kardeşim Benim - Kargacı Halil (Halil)
1968 - Marmara Hasan (Marmara Hasan)
1968 - Pire Nuri (Karşıyakalı Pire Nuri)
1968 - Seyyit Han (Seyyit)
1968 - Öldürmek Hakkımdır (Nazif)
1969 - Aç Kurtlar (Serçe Memet)
1969 - Belanın Yedi Türlüsü (Zaza Şeyhmuz)
1969 - Bin Defa Ölürüm (Yılmaz)
1969 - Bir Çirkin Adam (Bino)
1969 - Güney Ölüm Saçıyor (Güney)
1969 - Kan Su Gibi Akacak
1969 - Kurşunların Kanunu
1969 - Çifte Tabancalı Kabadayı (Rıfat)
1970 - Canlı Hedef (Asım Mavzer)
1970 - Kanımın Son Damlasına Kadar (Ali)
1970 - Onu Allah Affetsin (Erol)
1970 - Piyade Osman (Osman)
1970 - Sevgili Muhafızım (Mehmet Silvan)
1970 - Son Kızgın Adam (Yılmaz)
1970 - Umut (Cabbar)
1970 - Yedi Belalılar (Banoş)
1970 - Zeyno (Murat)
1970 - Çifte Yürekli (Ali)
1970 - İmzam Kanla Yazılır (Kedi)
1970 - Şeytan Kayaları (Ali)
1971 - Acı (Çiçek Ali)
1971 - Ağıt
1971 - Baba (Cemal)
1971 - Kaçaklar (Osman)
1971 - Sezercik Yavrum Benim (Sezercikten gazete alan Çirkin Kral)
1971 - Silah ve Namus (İlyas)
1971 - Umutsuzlar (Fırat)
1971 - Vurguncular (Cessi-Cemal)
1971 - Yarın Son Gündür (Kara Çocuk)
1971 - Çirkin Ve Cesur (Yabancı)
1971 - İbret (Doktor)
1972 - Sahtekar (Bülent Akif)
1974 - Arkadaş (Âzem)
1974 - Endişe (Pamuk İşçisi)
1975 - İnce Memed Vuruldu (Şeref Misafiri)
1974 - Zavallılar (Abuzer)
1984 - O'na Çirkin Kral Derlerdi (Kendisi)
1987 - Yılmaz Güney: His Life, His Fi... (Kendisi)
1995 - Adana - Paris (Kendisi)
2017 - Çirkin Kral Efsanesi
YILMAZ GÜNEY KİTAPLARI
* Boynu Bükük Öldüler
* Ağıt
* Arkadaş
* Sürü
* Salpa
* Ölüm Beni Çağırıyor Gençlik Öyküleri
* Acı
* Sonsuz Bekleyiş Otuz Yılın Şiirleri
* Yol
* Sanık
* Hücrem
* Soba, Pencere Camı ve İki Ekmek İstiyoruz
* Oğluma Hikayeler
* Zavallılar
* Sen ve Ötekiler