MİKDAT KARAALİOĞLU / BERLİN
Almanya’da kanser teşhis ve tedavisinde devrim sayılacak bir gelişmenin ilk adımları atıldı. Kanser hastalarına kesin tanı koyabilmek için yapılan doku örnekli biyopsinin yerine, kan örneği alarak biyopsi yapılan sistemde önemli gelişmeler kaydedildi. Almanya’nın Hilden (Kuzey Ren Vestfalya eyaleti) kentinde bulunan Qiagen isimli firma Liquid Biopsy (Sıvı Biyopsi) adı verilen bir yöntemle doku yerine, kan örneği üzerinden kanda bir tümörün DNA fragmanlarını tespit ediyor. Hastalık boyunca yapılan kan testleriyle tümör hücrelerindeki değişimler ortaya çıkıyor. Qiagen firması ilaç şirketi Astra Zeneca ile birlikte söz konusu kan testini akciğer kanseri hastalarına uygulamak için dünyada ilk kez resmi izin aldı. Böylelikle kan testiyle tümörün mutasyonu araştırılacak.
Liquid Biopsy yöntemi kanser hastalarının tedavisinde henüz tam olarak kullanılmıyor. Yöntem sadece araştırma metodu olarak, kendilerinde bir ya da birden fazla doku biyopsisiyle kanser teşhisi konulmuş hastalar üzerindeki araştırmalarda kullanılıyor. Çünkü bu yöntemin rutin olarak kullanılmaya başlaması için sistemin tümörlerdeki değişiklikleri güvenilir şekilde vermesi, hiçbir değişimi kaçırmaması gerekiyor. Ancak Alman Kanser Araştırması Merkezi 20 akciğer kanseri hastası üzerinde yaptığı araştırmada, hastalık süreçleri doku biyopsisi ile izlenen hastalara Liquid Biopsy yöntemini uyguladı. 16 hastada normal biyopside tespit edilen tüm mutasyonlar Liquid Biopsy yöntemiyle yapılan kan testlerinde de belirlenirken, 4 hastada başarılı olunamadı. Bunun nedeni ise henüz bilinmiyor.
Kan örneği alınarak yapılan biyopsinin doku örneği ile yapılan biyopsilere kıyasla hastaya sunduğu konforun ötesinde araştırmacıların bu yöntem aracılığıyla daha büyük hedefleri de var. Araştırmacılar Liquid Biopsy yönteminin bilgisayar ve magnetresonanz tomografi ile görülmeyen tümörlerin önceden görünerek hastalıkların daha önceden tespit edilmesini mümkün kılabileceğini düşünüyor. Ancak yöntem henüz bu noktanın çok gerisinde. Luquid Biopsy yönteminin rutin bir tanı yöntemi olarak kullanılması için en az 5 yıla ihtiyaç olduğu tahmin ediliyor.