Kişilere, kurumlara ya da kuruluşlara verilen ödül, bilimsel, sanatsal, kültürel ya da iletişim alanlarında önemli işler yapanlara veriliyor. Dünya Hoşgörü Günü, özellikler kültürlerin birbirleri arasındaki hoşgörünün artmasını hedefliyor.
DÜNYA HOŞGÖRÜ GÜNÜ NEDİR?
Birleşmiş Milletler, kültürler ve halklar arasında karşılıklı anlayışı teşvik ederek hoşgörüyü güçlendirmeye çalışır. Bu zorunluluk, Birleşmiş Milletler Şartı'nın yanı sıra İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin özünde yatmaktadır ve insan hayatına temel bir göz ardı edilmesiyle karakterize edilen yükselen ve şiddet içeren aşırılık ve genişleyen çatışmalar çağında her zamankinden daha önemlidir.
1996 yılında, BM Genel Kurulu (51/95 sayılı kararla) BM Üye Devletlerini 16 Kasım Dünya Hoşgörü Günü’nü kutlamaya davet etti. Birleşmiş Milletler Hoşgörü Yılı, 1995'te UNESCO'nun girişimiyle BM Genel Kurulu tarafından ilan edildi ve Yılın Hoşgörü ve Takip Eylem Planı İlkeleri Bildirgesi'nde belirtildi.
1995'te, Birleşmiş Milletler Hoşgörü Yılı ve Mahatma Gandhi'nin 125. doğum yıldönümü münasebetiyle UNESCO, hoşgörünün ve şiddetsizliğin teşvik edilmesi için bir ödül hazırladı. UNESCO-Madanjeet Singh Hoşgörü ve Şiddetsizliği Teşvik Ödülü, hoşgörü ve şiddetsizliği teşvik etmeyi amaçlayan bilimsel, sanatsal, kültürel veya iletişim alanlarında önemli faaliyetleri ödüllendiriyor.
Ödül, her iki yılda bir 16 Kasım Dünya Hoşgörü Günü’nde veriliyor. Ödül, hoşgörü ve şiddetsizliğe özellikle değerli ve etkili bir şekilde katkıda bulunan kurum, kuruluş veya kişilere verilebilir.
16 Kasım 1995'teki ellinci yıldönümünde, UNESCO'nun Üye Devletleri bir Hoşgörü İlkeleri Bildirgesi'ni kabul etti. Bildirge, diğer şeylerin yanı sıra, hoşgörünün dünya kültürlerimizin zengin çeşitliliğine, ifade biçimlerimize ve insan olma yollarımıza saygı ve takdir olduğunu onaylamaktadır. Hoşgörü, evrensel insan haklarını ve başkalarının temel özgürlüklerini tanır. İnsanlar doğal olarak çeşitlidir; dünyanın her bölgesindeki karma toplulukların hayatta kalmasını yalnızca hoşgörü sağlayabilir.
Bildirge, hoşgörüyü yalnızca ahlaki bir görev olarak değil, aynı zamanda bireyler, gruplar ve devletler için siyasi ve yasal bir gereklilik olarak nitelendirmektedir. Devletlerin, toplumdaki tüm gruplar ve bireyler için eşit muamele ve fırsat eşitliğini sağlamak için gerektiğinde yeni yasalar hazırlaması gerektiğini vurgular.
Hoşgörü eğitimi, başkalarının korkusuna ve dışlanmasına yol açan etkilere karşı koymayı amaçlamalı ve gençlerin bağımsız yargı, eleştirel düşünme ve etik akıl yürütme kapasitelerini geliştirmelerine yardımcı olmalıdır. Dünyamızın birçok din, dil, kültür ve etnik kökeninin çeşitliliği çatışma bahanesi değil, hepimizi zenginleştiren bir hazinedir.
HOŞGÖRÜSÜZLÜK NASIL ÖNLENEBİLİR?
Kanunlar: Hükümetler, insan hakları kanunlarını uygulamaktan, nefret suçlarını ve ayrımcılığı yasaklamak ve cezalandırmaktan ve anlaşmazlıkların çözümüne eşit erişim sağlamaktan sorumludur.
Eğitim: Hoşgörüsüzlüğe karşı koymak için kanunlar gereklidir, ancak yeterli değildir; daha fazla ve daha iyi eğitime daha fazla vurgu yapılması gerekmektedir.
Bilgiye erişim: Nefret çığırtkanlarının etkisini sınırlamanın en etkili yolu, kamuoyunun gerçekler ve görüşler arasında ayrım yapmasına olanak sağlamak için basın özgürlüğünü ve basın çoğulculuğunu teşvik etmektir.
Bireysel farkındalık: Hoşgörüsüzlük hoşgörüsüzlüğü besler. Hoşgörüsüzlükle mücadele edebilmek için bireyler, davranışları ile toplumdaki güvensizlik ve şiddet kısır döngüsü arasındaki bağlantının farkına varmalıdır.
Yerel çözümler: Etrafımızdaki hoşgörüsüzlüğün tırmanmasıyla karşılaştığımızda, hükümetlerin ve kurumların tek başına hareket etmesini beklememeliyiz. Hepimiz çözümün parçasıyız.