KARAR
Kitapları, seminerleri, sahne performansıyla çok yönlü bir sanatsal kişilik Candan Ünal. Çocukluk yıllarından başlayan şarkı söyleme tutkusu, insanlarla, bilhassa kadınlarla kurduğu iletişim yöntemlerinden sadece bir tanesi. Diğer yöntemi ise verdiği konferanslar, yazdığı yazılar ve kitaplar. Ünal’ın bu zamana kadar üç kitabı yayımlandı. Birinci kitabı “Böyle gitmez ama git“ 2014 yılında yayımlanırken, ikinci kitabı “Kadınlar susarak gider“ 2015’de okuyucuları ile buluştu. İkinci kitap içeriği kadar başlığı ile de ilgi kaynağı oldu. Ünal’a ait bu başlık sosyal medyada Cemal Süreyya’nın şiiri olarak dolaşımda. Birçok ünlü yazar da bu başlığı Cemal Süreyya’nın şiiriymiş gibi kullandı. Ünal bu konuda baya dertli. Tüm çabalarına rağmen kendisine ait bu başlığın Cemal Süreyya’ya ait bir şiir olmadığını kamuoyuna ikna edemedi. Bu yanlış anlama sosyal medyada hala meşru olmayan varlığını sürdürüyor.
Ünal’ın son kitabı “Mükemmel kadın olmayın“ ise 2018 yılından raflarda yerini aldı. Ünal kendi misyonunu “kadını bilinçlendirme, farkındalık yaratma ve bilinçli olarak sağlıklı tercihler yapmaları konusunda , kadınlara bir yön feneri olma çabası“ olarak nitelendiriyor. Son kitabı Mükemmel Kadın Olmayın hakkında ise “ Kadınlarla ilgili yaptığım bilinçlendirme, yaşamlarına yön verme, farkındalık kazandırma, gerçekten mutlu olacakların bir kişisel gelişim yolculuğu içinde bir çeşit ışıltı cabası“ diyor.
Ünal uzun yıllardır özel sektörde, belediye ve kamu kuruluşların verdiği eğitim seminerleri ve söyleşilerle kadınların konumlarını iyileştirme, yeni bir bakış açısı ortaya koymak için caba sarf ediyor. Son kitap yüzlerce seminer ve söyleşide binlerce kadınla yaşadığı etkileşimin somut izlerine dayanıyor. Ünal’ın son kitabıyla kişisel gelişim ve farkındalık yaratma düşüncesi taşıyanlara sesleniyor.
Ünal kitabında iyi bir eş anne, ev hanım, iş kadını, evlat gibi farklı rolleri olan kadının mutsuz olmasının ana nedenlerinden birisi, başkaları için yaşama eğilimine bağlıyor.
Ünal’a göre kadının eşinin ya da çocuklarının hayatını gereğinden fazla kolaylaştırmakla iyi bir işi yapmıyor. İnsan doğası almayan tüketmeye eğilimli ve rahata çok çabuk alışıyor. Mükemmel kadın her konuda başarılı olduğunu düşündüğünde karşısındakine yapacak bir şey bırakmıyor.
Çocuğunun okul ödevlerini yapan bir anne, evladının öğrenmesini ve yeteneklerini geliştirmesini engellediğinin farkın olmaz. Aynı durum eşi için de geçerli. Karşılıklı çaba ve etkileşimle gerektiren ilişkilerde eşinin tüm beceremediği işleri halleden kadın fedakârlık yaptığını düşünürken uzun vadeli bir mutsuzluğa adım adım gittiğini fark edemiyor.