Sözcü gazetesinden Özlem Gürses, Elmalı Köyü'nde Muharrem İnce'nin annesi Zekiye İnce ile konuştu.
– Teyzecim, dün gece hastanedeymişsiniz sabaha kadar… Geçmiş olsun. Ne oldu?
İnan hiç iyi değildim, hatta size “Gelmeyin” diyecektim ama ayıp olmasın diye artık… Muharrem için üzülüyorum. Gördün mü cami fotoğraflarını, güya camiye bisikletle girmiş, içeride halay çekmiş, zeybek oynamış. Gördün mü onları? Hiç olacak iş mi? O bisikleti ona meydanda vermişler, o halayı da torunumun düğününde, şu karşıki meydanda çekmişti…
– Biliyoruz hepsini. Merak etmeyin herkes de biliyor, o fotoğraflar montaj, sıkmayın canınızı…
Evet, yapmaymış onlar. Ben de biliyorum ama yine de üzülüyorum işte, kafayı takıyorum. Biz inançlı bir aileyiz, işte görüyorsunuz. Benim çocuklarım dindardır, CHP'li olunca niye böyle yapıyorlar? Din iman, camiler sadece AK Parti'ye mi ait? Orucunu tutar, fitresini verir, zekatını verir Muharrem. Şimdi olmuş da değil, hep böyle. Ayrıca herkesin dini kendine, ne kadar ayıp şeyler bunlar.
KULAĞA KÜPE NASİHAT
– Umreye de gitmiş…
Gitti tabii. Hatta başka siyasiler, bakanlar filan da vardı yanında. Kızım Meryem de gitti. Sadece AK Parti mi Müslüman?
– Eyüp Sultan'a gitti diye de haber yapmışlar…
Ya, gördün onu da değil mi? Muharrem küçücük çocuktu Eyüp Sultan'a gittiğinde… Annem yaşıyordu Hasköy'de, sık sık ziyaret ederdik. Herkesin kendine göre Müslümanlığı var, bilemezsin. Çok namaz kılanlar biliyoruz, evde gelinlere, komşusuna yapmadığı kalmaz. Benim çocuklarım asla kul hakkı yemez, yemedi. Bak sana bir hikaye anlatayım; kayınpederim bu köyün en bilgili hocasıydı, herkes ona gelirdi danışmaya. Muharrem 4 aylık filan, kucağımda onunla arka tarafta yürüyordum, komşunun ağacından kirazlar sarkıyor, elimi uzattım 3-5 tane yiyeceğim… Kaynatamın sesini duydum “Güllü, n'apıyorsun kızım?” O bana Güllü derdi. Döndüm baktım, pencerede. “Baba kiraz yiyecektim…” dedim. “Bırak kızım, uygun düşmez hiç…” dedi. Kulağıma küpedir ömür boyu. Çocuklarım da tek lokma haram yememiştir.
4 KOYUNU VAR MUHARREM’İN MAL VARLIĞINI EKSİK SÖYLEMİŞ
– Siz hâlâ bu evde oturuyorsunuz, neden?
Güzel burası, eşim dostum, çocuklarım hep burada. Bahçem var, çiçeklerim var. Neyim eksik ki? Keyfim yerinde.
– Muharrem Bey mal varlığını açıkladı, köydeki evini de söyledi. Orayı da gezdik az önce…
Bir şeyi eksik söyledi ama. 4 koyunu var Muharrem'in, onu yazmamış mal varlığına!
ALLAHA EMANET ETTİM
– Ne dua ediyorsunuz hem oğlunuz hem Türkiye için?
“Allahım” diyorum “Muharrem kulunu kazadan beladan, kötü insanlardan, en çok da kıskanç insanlardan koru.” Hiçbir damga yemeden, hayırlısıyla başarsın diyorum. Güvenim sonsuz da… Evlat çok tatlı, ona hiç kötü bir şey densin istemiyorum. Muharrem'i, çocuğumu Allah'a emanet ettim artık. Türkiye için de “Vatanımızı koru” diyorum. Tamam diyorum yani!