'Topraksız devlet’ demiştim geçen yazımda, dünya sisteminin -hadi biraz tertipli ifade edelim, ‘sistem’e nazik davranalım- bir takım istihbarat servislerinin artık aşikare kullanmaya başladıkları bir takım terör makinaları için.
Nerede kullanıyorlar?
Savaşta.
Nasıl bir savaş?
Post-modern.
Asimetrik savaş.
‘Asimetrik Savaş’ı efkar-ı umumiye ilk olarak eski Genel Kurmay Başkanı İlker Başbuğ’dan işitti.
Balyoz operasyonları sırasında telaffuz etmişti bu terimi Başbuğ. (2009.)
Fakat, Başbuğ’un o günkü cümlelerinde örgütün bugünkü istihdam ediliş şekline dair bir ima, bir gönderme bulunmuyordu.
Sorulsaydı muhtemelen ‘dahili bedhahlar’dan bahsederdi. O gün manzara buna müsaitti.
Tabii işin aslı sonradan ortaya çıktı.
Başbuğ, 15 Temmuz’un akabinde CNN Türk’te darbenin ve Fetö’nün arkasındaki ‘dış güç’ü şöyle tarif ediyordu:
“Gülen’e oturma iznini CIA verdi. CIA’in yıllarca ABD’de yaşayan bir şahsı kullanmaması mümkün değil.”
***
Savaş nasıl olur?
Bir devlet, başka bir devleti rahatsız eder. Ya da iki devlet birbirini... Bu rahatsızlık lafla, diplomasiyle çözülemeyecek seviyeye ulaşır. Sonunda yaka paça birbirlerine girerler. Harp ederler.
Bildiğimiz, konvansiyonel savaştır bu.
Şimdi, yeni bir savaş türüne şahit oluyoruz.
Tam yeni değil. Aslında benzerleri var.
‘Haşhaşiler’ tarihi bir örnek.
‘Tapınak Şövalyeleri’ de öyle.
Başka vardır. Çalışmak lazım.
Bu iki tarihi ‘örgüt’ de, ‘devlet’ tanımına uymayan ama bazen kendileri hesabına, bazen başkaları hesabına savaşabilen, güç kullanabilen yapılanmalar.
Bugün, bizim bulunduğumuz bölgede ‘vekalet savaşları’nda kullanıldığına tanık olduğumuz böyle üç örgüt var.
Fetö, PKK, Daeş.
Fazlası var da, bu üç tanesi şu anda ötekilerinden daha ziyade baş ağrıtıyor.
‘Topraksız devlet’ en çok Fetö örgütünün durumunu karşılıyor. Daeş ve PKK için kısmen geçerli. Neden kısmen? Bu iki örgüt egemen oldukları bir toprağa resmen sahip değiller fakat istinat ettikleri coğrafi zeminleri illegal olarak kullanabiliyorlar.
‘Topraksız devlet’ yerine ‘zombi devlet’ de desem olur.
Zombi, malum, hayali bir varlık.
Batı Afrika kültüründe büyücüler tarafından diriltildiğine inanılan ölülere deniliyormuş. Bu inanış zorunlu köle göçleriyle Amerika’ya ve Karaipler’e intikal etmiş.
Malum, sonradan Hollywood’a malzeme oldu. Biraz da edebiyata...
Araştırırken, güzel tariflere rastladım.
Sahibinin bilgisi dışında başkaları tarafından kullanılan bilgisayarlara da ‘zombi’ deniyormuş.
***
Şu tarif de güzel:
“İflas ettiği halde devlet desteği sayesinde faaliyetine devam eden banka.”
Tamam işte.
Bir takım büyücüler tarihte emsalleri görülmüş bu ‘mahluk’ları diriltmişler.
Kendi başlarına yaşamaları çok zor hatta imkansız olsa bile, büyücülerin desteği sayesinde varlıklarını sürdürebiliyorlar.
Ve, kendilerinin bilgisi haricinde veya dahilinde, o büyücüler tarafından kullanılıyorlar.
Fetö’nün ‘büyücüler’ tarafından hangi maksatla kullanıldığını anlamak zor değil.
15 Temmuz darbesi başarılı olsaydı, ‘büyücüler’ veya sistemin ‘patronlar’ı açısından hiçbir şekilde sorun teşkil etmeyen, bölgeyle ilgili her operasyonda istihdam edilebilecek Türkiye adlı itaatkar bir taşeron elde edilecekti.
PKK (veya PYD) ise ‘patronlar’ın bizim bölgemizdeki etkinlik alanını genişleten gönüllü bir ‘taşeron.’
Daeş bir çelişki gibi duruyor.
Tezahürlerine bakarsanız tepeden tırnağa anti-batı.
Fakat, bölgedeki bütün ‘ecnebi’ hareketlilik meşruiyetini Daeş’in mevcudiyetinden alıyor.
Daeş’in Batılı istihbarat servisleri tarafından tesis edildiği bir komplo teorisi olabilir.
Öyleyse bile, işlevleri, aynı komplo teorisindeki gibi...
Zira sadece onların işine yarıyor.
‘Zombi Devlet’ post-modern bir model.
İnsanlığın buna bir çare bulması lazım.
Zira bulaşırsa normal devletler de zombileşebilir.
