Bir ara ‘19 Mucizesi’ meşhur olmuştu. Ben de merak etmiş ve okumuştum Ahmet Deedat’ın kitabını.

Kur’an-ı Kerim’deki sayısal mucizeden bahsediyordu kitap. Sure sayısı, ayet sayısı. Besmele’nin harfleri, surelerin harf sayıları... Neredeyse her şey ya 19 ya da 19’un katlarıydı bu kitaba göre.

‘Mucize’yi bozan birkaç ayet vardı. O ayetleri çıkarınca mucizede pürüz kalmıyordu.

Eh! Çıkardılar onları da... Şimdi tamam.

Aslında, bu ‘mucize edebiyatı’ insanı mutlu edebilir, eğer rağbet ederseniz.

Kur’an-ı Kerim’in lafzı var, anlamı var, hem de eğer bunlar sizi ikna etmiyorsa, arka planında bir de rakamsal mucize var.

Kulakları çınlasın Edip Yüksel uğraşırdı böyle şeylerle.

Fatih Akıncıları’ndan bazı arkadaşlar takılırlardı Edip’e...

Mehmet Ali Tekin, -kendisi anlattı- diyormuş ki, “Mucize 19 değil, 4’tür.”

Nasıl dört?

“Abdestin farzı dört. Hak mezhep dört. Büyük melekler dört...”

Mehmet Ali’nin yaptığı latifeydi elbette...

***

Edip Yüksel’i de ’19 mucizesi’ne indirgemek yanlış olur.

Başka ‘mesele’leri vardı. Hâlâ da var.

(Bir ara Raşit Halife adında ‘risalet’ iddiasında bir zatla teşrik-i mesai etti. Herkes üzülmüştü buna. Ara sıra internette rastlıyorum, Amerika’da insanlara Kur’an-ı Kerim’i anlatıyor. Geleneğin sınırlarından çokça taşarak. Allah hepimizi iyi etsin.)

Bunlar hatıralar.

Kimsenin kendisi için seçtiği yola bir diyeceğim olmaz.

Mucizelerle de sorunum yok.

Bana mucize olarak, insanların mucize saymadığı, alelade gördüğü gerçeklikler yeter.

Bir çiçeğin açması. Bir meyvenin teşekkül etmesi.

Allah’ın şafak vaktinde ve gurup vaktinde ufka verdiği güzel renkler...

Sıhhatimiz.

Konuşmamız.

Göğün direksiz durması.

Gündüz ve gece...

Uyku...

Daha bir çok şey.

Kur’an-ı Kerim’in anlaşılmasıyla ilgili hiçbir kelamı yabana atmam. İşittiğim, ulaştığım bütün yorumları ciddiye alırım.

Yeter ki samimi olsun.

İnsanlar, bu büyük mucizelerden ayrı, mucizevi şeyler, kerametler, olağanüstülükler aramaya çok meraklı.

Hurufilik, Ebced’deki harflerin rakamsal değerleri baz alınarak yapılan esrarengiz hesaplamalar, cifirler... Bunlara dair tonlarca kitap yazılmış.

Hepten yabana atılamaz. Ama hiçbir zaman asıl olanın önüne geçirilemez bu hesap-kitaplar.

Bazen şahit oluyorum.

Diyor ki bir arkadaş, ‘Kabe (Beyt) kelimesinin Kur’an’da ilk geçtiği ayet 2:125 numaralı ayettir. Modern haritalarda Kabe’nin enlemi 21 derece 25 dakikadır. Binaenaleyh, sure ve ayet numarası (2:125) Kabe’nin ileride hangi enlemde olacağını haber vermiştir.

Güzel.

Ama, Kur’an’ın sure sıralaması vahiyle tespit edilmiş değildir ki... Sahabe-i Kiram’ın kolektif çalışması neticesinde mutabık kalınmış bir sıralamadır. Farklı tasnifler de olmuştur.

Kur’an’ın kendisi ortada dururken, ne dediğini anlamaya çalışmak dururken ihtiyaç var mı enlem, boylam mucizelerine?

Enlemi, boylamı, ayrıca araştır. Gökyüzünü de, yeryüzünü de araştır. İyi bak etrafına, her taraf mucize!

***

Kur’an, Amerika’nın kuruluş tarihini yazmış.

Nasıl?

İsra, 17. suredir. İsra Suresi’nin 83. Ayetinde U, S ve A harfleri yan yana gelmektedir. Ayetteki ‘Ye’usa’ (Ye’se düşmek) kelimesi kastediliyor. İlginçtir ki, ABD’nin, yani USA’nın kuruluş tarihi, sure ve ayet numarasıyla aynıdır. 1783.

Güzelmiş!

Böyle hesaplamalarda Hicri takvim baz alınıyordu. Demek miladi takvimi kullanmak da caiz oldu.

Veya hangisine uyuyorsa!

Halbuki ‘Milat’ da biraz ihtilaflı.

25 Aralık, Roma devrinde ışık tanrısı ‘Mitra’nın doğum günüymüş ve törenlerle kutlanıyormuş. Roma Hıristiyan olunca Kilise aynı güne Noel’i yerleştirmiş.

İsa Aleyhisselam da ‘Sıfır yılı’ndan 6-7 sene evvel doğmuş olabilirmiş.

Yani, karışık karışık işler.

Yeni mucizeler aramak ilginç bir uğraş olabilir.

İşin aslını, ‘Kitab’ın ne dediğini ikinci plana itmemek kaydıyla.

Neyse, 2018 senesi başladı.

Cifir’de, Hurufilik’te ne anlama gelir bilemem.

Ama zaman, mucizevi bir şekilde geçiyor bunu biliyorum.

Güzel bir sene olur inşallah.