CHP’li İnce iddialı, aday yapılırsa ikinci tura kalacağına kesin gözüyle bakıyor.
Kendinden emin değil boşuna.
Özgüveni, fizik öğretmenliği hasebiyle matematiğinin kuvvetli olmasından geliyor.
Malum, muhalefet içinde yüzde 25’lik hazır oy oranı sadece CHP’nin cebinde var.
Muharrem İnce’nin gözünü karartan da işte bu yüzde 25’lik blok.
Hesabı doğru...
CHP kimi aday gösterse ikinci tura kalmasını neredeyse garanti eden bir avansla başlıyor.
Ama İnce’nin hesaba katmadığı küçük bir yanılsama var.
Birinci turda CHP adayını önde başlatan bu avans, ikinci turu da önde bitirmesini sağlamıyor.
Aksine, eldeki bu yüzde 25, ilk turda büyük avantajken ikinci turda muhalefetin en büyük dezavantajı.
Çünkü adayının ikinci tura kalma şansı en yüksek parti CHP olduğu gibi, ikinci turda Erdoğan’a karşı kazanma şansı en düşük parti de yine CHP.
***
İnce’nin hesap hatası, bu paradoksu atlaması ya da görmek istememesi veya yüzde 25’in gözünü köreltecek kadar iştahını kabartmış olmasından kaynaklanıyor.
Yoksa bilmez mi...
Sözcüleri ve medyasıyla iktidar, ne diye CHP’nin kendi adayını çıkarması için can atsın? Neden CHP içindeki heveskârları kaşıyıp dursun, ortak aday fikrine parti içinden isyan edilmesini ha babam niye kışkırtsınlar?
Sanırım AK Parti-MHP ittifakını en çok sevindirecek, en ziyade memnun edecek şeyin, CHP’li bir adayla yarışmak olduğuna şüphe yok.
Ve sanırım kafa kafaya kalmayı iştiyakla istediğine göre, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın CHP’li rakibi en kolay lokma gördüğüne de şüphe yok. Hatta tam dişine göre...
İnce’yi cesaretlendiren o yüzde 25 var ya, ona güvenmek; muhalefeti bölerek ilk turda şansını sıfırladığı için Erdoğan’a önemli bir avantaj kazandırdığı gibi...
CHP adayını ikinci tura taşıyarak Erdoğan’a arzuladığı fırsatı da verir.
Erdoğan’ın, başarısı defalarca sınanmış ‘CeHaPe zihniyetiyle tarihsel hesaplaşma’ stratejisine gün doğar.
Böylece; referandumda yıkılan ideolojik kamp duvarlarını yeniden ördürmesine ve taraftarlarını kendi kampında toplayarak safları sıkılaştırmasına yarar.
Karşıdaki aday profili, ittifak tabanına güven vererek çözülmeye yol açacaktı; kopuş, kayış getirecekti, fire beklentisiydi, oy geçişiydi hayal...
İttifak cephesi, neden muhalefetin ortak aday arayışından fena rahatsız ve niye Muharrem İnce gibi her parti kendi adayını çıkarsın diye çırpınıyor dersiniz?
Kimliklerinin ve değerlerinin tehdit yani saldırı altında olduğuna, taraftarlarını en iyi CHP adayıyla karşı karşıya kaldıklarında ikna edebilecekleri için olmasın?
Ancak bir CHP adayıyla siyasi çekişmeyi kimlik çatışmasına dönüştürebilecekleri için...
Ve ancak CHP’yle kutuplaşma üstünden, seçim kaybedilirse kazanımlarının tehlikeye gireceğine tabanlarını inandırabilecekleri için olmasın?
Seçimi ‘FETÖ ittifakıyla mücadele’ gibi göstermek bile, ‘biz gidersek öcüler gelir’ korkusu vermek için değilse nedir?
Şu halde...
Korkularla oynayıp paranoyaları büyütme entrikasını canlandırmaya İnce’den daha uygun kaç partner bulunabilir ki?
