Doların bize bakan iki yüzü var; birinde ‘yabancı yatırımcı’ yazıyor, diğerinde ‘faiz lobisi’...

Yabancı yatırımcı olarak baş tacı ediyoruz; aman ürkmesin, küsüp gitmesin diye dil döküp üstüne titriyoruz.

Çünkü dış borçlanmaya dayalı büyümemizin bonkör finansörü, eli açık para tedarikçimiz, şu kadar yüz milyar dolarını çekmekle gururlandığımız bir hızlı zenginleşme sebebimiz...

Faiz lobisi olarak ise baş şeytanımız, ekonomideki her kötüleşmeden, her olumsuzluktan onu sorumlu tutuyoruz.

Çünkü faizini istemeden parayı vermiyor, illa tatminkar bir karşılık bekliyor, kazanç görmeyince çekip gidiyor, gidince de para darlığı başlıyor. Hiç hatır gönül saydığı yok, boğazımıza çökmüş bir tefeci çetesi, kanımızı emen bir sömürgeci, kurla oynayarak haracımızı yiyen bir para spekülatörü, takıştığı hükümeti yıkmak için ekonomimize saldıran bir ekonomik tetikçi, paramızın pul olmasının, kendi liramızla eriye eriye yoksullaşmamızın müsebbibi...

Oysa yabancı yatırımcıyla faiz lobisi, aynı paranın iki yüzünden başka bir şey değil. Yabancı yatırımcıdan alırken iyi ama faiz lobisine geri öderken zor geliyor.

Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın “Melek Sanmıştım Şeytanı” hikayesindeki gibi...Melek sanıyoruz, şeytan olarak çıkarılıyor karşımıza. Şeytan diyoruz, bir bakmışsınız melek gösteriliyor. İhtiyaç neyi emrederse artık.

**

Son 2 gün, ihtiyaçların çatıştığı ibretlik günlerdi.

Gün boyu susan Başbakan Yardımcısı Mehmet Şimşek, Merkez Bankası’nın 3 puanlık sert faiz artırımdan sonra ilk mesajını verdi, o da İngilizce tweetlerle.

Kurdaki patlamanın nedenini, TL’den apar topar çıkarak dolara dönen yabancı yatırımcı olarak tespit ediyor ki... Hedef kitle olarak onlara seslendi.

Merkez’i tüm gücüyle destekledi, para politikalarının kredibilitesi ile kaybolan yatırımcı güvenini yeniden kazanma zamanı geldi dedi.

TL’nin geleceğine inançlarını yitiren yabancılardan kaynaklanıyor olmalı ki sorun... İkna etmek için onları muhatap aldı.

TL yatırımlarının getirisi erirken bekleyerek daha fazla kaybetme riskini alamayanlar var ki... Üçe beşe bakmadan zararına satarak, yani kollarını keserek Türkiye’den kaçanlar, Erdoğan’ın da gündemindeydi.

Cumhurbaşkanı da serbest piyasa kurallarına tavizsiz bağlılık ve küresel sistemden kopmama taahhütleriyle aynı paniği durdurmaya çalıştı.

Fakat yabancı yatırımcı denilen iyilik perisinin gönlünü alıp güvenini tekrar kazanmak isteyenler kadar... Faiz lobisi denilen karanlıklar öcüsünü ‘vurun abalıya’ naralarıyla halka taşlatmak isteyenler de meydandaydı.

Garip olansa, ayrı ihtiyaç sahibi bu iki kesimin aynı tarafta yer alması...

‘Seçime dolar operasyonu, FETÖ’cü Masonlar ekonomik krizle saldırıyor, ama dış güçlerin kur oyunu tutmayacak, başaramayacaklar, boyun eğdiremeyecekler’ yaygarası basan manşetlerle siyasi sözcülere bakın. Onlar da iktidar cenahından, muhalefetten değil.

Yabancı yatırımcı mı iblisti, faiz çetesi mi melek; kim şer güç, kim hayır kurumu gel de karıştırma arkadaş.