“Adalet bir gün herkese lâzım olabilir” diye bitiriyor yazısını Aydın Ünal, Yeni Şafak’ta. (6 aralık 2018)

Türkiye’den Fuat Uğur’un “Yargıyı küçümseyen siyaset çuvallar” başlıklı yazısının son bölümü ise şöyle:

“Türkiye’de 18 bin hâkim ve savcı var.

Onlar hakkında gelen şikâyet sayısı ne kadar biliyor musunuz? Tam 20 bin.

Adalet Bakanlığı ve HSK bünyesinde ise yalnızca 250 müfettiş var. O müfettişler ne yapsın? Denetime kalksa yıllar sürer. O yüzden herkes koyver rahvan gitsin modunda.

Oysa hâkim ve savcılar kamu gücü kullanan kişiler. Hızlı ve doğru kararlar verilebilmesi için güçlü bir teftiş sisteminin kurulması gerekir. Bir önemli söz var adliyelerde:

“Hâkim ve savcılar teftiş görmezlerse mesleğin kokusunu alamazlar.”

Eğitim, iş yeri eğitimi desen keza hiç yok.

Bir yanda küstürülmüş yargı mensupları, diğer yanda kripto FETÖ’cüler, öte yanda da hiçbir deneyimden, eğitimden geçmeden kura ile hâkim ve savcı yapılmış çoluk çocuk.

Bu nedenle Beykoz’daki değnekçiyle ilgili karara da, karısını sakat bırakan adama verilen bir ay cezaya da, Ahmet Küçükbay, Ömer Faruk Kavurmacı, Abdülhakim Coşkun, Zindaşti gibi onlarca FETÖ’cünün serbest bırakılmasına da şaşırmamalı.

Erzurum’a göndermek ceza mı ödül mü?

Adliyelerdeki yolsuzlukların bahsini bile açmadım farkındaysanız.

O ayrı bir fasıl...” (6 Aralık 2018)

***

Ne anlıyoruz bunlardan?

Aydın Ünal “Adalet bir gün herkese lâzım olabilir” derken, bize, hepimize adeta “Siz bugün adaletteki problemleri, adaletsizlikleri önemsemeyebilirsiniz, ama yarın sizin için de adalet gerekebilir” diyerek, normalde bizim çıkar duygumuza hitap ediyor ve “Bari bu kaygıyla ilgilenin adaletin sorunlarıyla” demek istiyor. Yazar belli ki, bugünün getirdiği adalet sorunlarından yola çıkarak değerlendirme yapıyor.

Fuat Uğur da açık açık yargıda yaşanan çarpıklıklara işaret ediyor ve bu çerçevede “hakim yapılmış çoluk çocuk” diye bir olguyu gündeme getiriyor. Yazının başlığına baktığınızda siyasetin yargıda olan biteni küçümsediği gibi bir değerlendirmesi bulunduğunu anlıyorsunuz.

Bir de Habertürk’te Doğu Perincek’in söylediği “Hukuk siyasetin köpeğidir” cinayeti var.

Hukuk deyince nerelerden nerelere gidiyoruz.

Elif Çakır’ın dün Karar’da çıkan “Yargıya güven” başlıklı yazısını okuyunca Ankara’da yapılan Yargı Reformu Stratejisi toplantısını takip edemediğime hayıflandım. Toplantıdan kamuoyuna daha önce Adalet Bakanı Abdülhamid Gül’ün “Yargı sık sık ‘Pardon’ dememeli ” sözü yansımıştı ve ben onu Karar’daki “Pardon, çok pardon” başlıklı yazımla değerlendirmiştim. Toplantıya Oltan Sungurlu’dan’dan Sadullah Ergin’e, Cemil Çiçek’e, geçmiş dönemlerin Adalet Bakanları da katılmışlar ve birer değerlendirme konuşması yapmışlar.

Konuşmalara yansıyan problem başlıklarını Elif Çakır şöyle sıralıyor:

-Yargıya güven sorunu varn.

-Yargıda kalite sorunu var.

-Yargının tarafsızlık ve bağımsızlık sorunu var.

-Son dönemde iyice artan adalet sorunları var.

-Çok kolay tutuklamalar yapılıyor ve bu ülkenin hukuk devleti ilkesine zarar veriyor.

Cemil Çiçek toplantıda “Meteoroloji hata yapar ama yargı hata yapamaz. Devlet adalet konusunda hata yapamaz. Bizim yargımızın en büyük sorunu ideolojik bağnazlıktır. Yargı siyasallaşmamalıdır. Yargının ideolojik bağnazlıktan kurtulması lazım” demiş.

Anlaşılıyor ki dünkü bakanlar, bugünkü bakanlar.... yazarlar çizerler.... herkes her şeyi görüyor, biliyor.

Ama yine Cemil Çiçek’e atfen söyleyelim, “yargı sorunu 30 yıllık değil 400 yıllık bir sorun. Koçibey’in, Katip Çelebi’nin siyasetnamelerine yansıdığı gibi...”

Ve “Adalet mülkün temelidir” özdeyişini bizim kültürümüzün dünya kültürüne armağan ettiğini bile bile “Türkiye’nin adalet düzeninin kestiği parmak acıyor.”